Ο ΣΥΡΙΖΑ ανοιχτός σε κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες-Συνέντευξη στην Hellenic Mail

Συνέντευξη Χρήστου Στάικου, μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, στη Mail και τον Θάνο Σιαφάκα

Η κυβέρνηση αισιοδοξεί, μιλάει για το πρωτογενές πλεόνασμα, για ανάπτυξη που έρχεται, για ανεργία που ναι μεν είναι μεγάλη αλλά μειώνεται. Από την άλλη πλευρά, ο κ. Ντάισελμπλουμ μιλάει για νέες θυσίες από τους Έλληνες και, βέβαια, βλέπουμε τη σκληρή, επώδυνη πραγματικότητα που δεν έχει αφήσει τους πολίτες να πάρουν μια ανάσα. Τι πρέπει να πρωτοπιστέψει κανείς από όλα αυτά;

Εσείς ο ίδιος αποτυπώσατε την σκληρή πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω ως προς αυτό. Θα πρέπει μόνο να επισημάνω ότι ζούμε διαρκώς ένα dejavu της καθημερινότητας. Από τη στιγμή που εφαρμόζεται το μνημόνιο στη χώρα μας, με όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις να συναινούν και να συνδιαμορφώνουν την πολιτική αυτή με την τρόικα, βλέπουμε ότι κάθε φορά έρχονται να προστεθούν όλο και καινούργια μέτρα αποδεικνύοντας το αδιέξοδο αυτής της πολιτικής . Μιλάνε συνεχώς για κενά, γεγονός που δείχνει ότι στόχος τους ήταν να δημιουργούνται κενά για να υπάρξει εσωτερική υποτίμηση, ύφεση, ανεργία και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Αυτός είναι ο πυρήνας της μνημονιακής πολιτικής.

Υπό αυτή την έννοια, όπως και να προσπαθήσουν να επενδύσουν επικοινωνιακά την πολιτική τους, με success story ή πρωτογενές πλεόνασμα ή οτιδήποτε άλλο, νομίζω ότι η πραγματικότητα είναι ξεκάθαρη. Το πλήρες αδιέξοδο αυτής της μνημονιακής πολιτικής, οδηγεί την ίδια στιγμή την κυβέρνηση σε πλήρη απονομιμοποίηση.

Αυτό δείχνει ότι δεν μπορείς να διαπραγματευτείς αν υιοθετείς και συμφωνείς με την ουσία της μνημονιακής πολιτικής, αυτή της άγριας λιτότητας και της διάλυσης του κοινωνικού κράτους. Άρα, δεν υπάρχει διαπραγμάτευση, παρά μόνο μια συζήτηση, η οποία γίνεται για κάποια πιθανά ισοδύναμα, που δεν αναιρεί την ουσία αυτής της πολιτικής.

Η πρόταση του κ. Τσίπρα προς τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να μην στηρίξουν την κυβέρνηση θεωρήθηκε αποστασία, μάλιστα με την έννοια της κάλυψης, της πολιτικής ομπρέλας από τον ΣΥΡΙΖΑ στους αποστάτες. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο;

Νομίζω ότι όποιος ξέρει να διαβάζει και παρακολουθεί την πολιτική κατάσταση στη χώρα μας και όσα έχουν ειπωθεί κατά καιρούς από τη δική μας πλευρά και από τον Πρόεδρό μας, μπορεί να αντιληφθεί ότι αυτό που είπε ήταν ότι ο κάθε βουλευτής βρίσκεται ενώπιον των ευθυνών του και οφείλει να ψηφίσει, σύμφωνα με τη συνείδησή του και αυτό που καθορίζεται από το Σύνταγμα, σε σχέση με την καταστροφική πολιτική και τα όποια ενδεχόμενα νέα μέτρα έρθουν, είτε αυτό σημαίνει άρση πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας, είτε αυτό σημαίνει μειώσεις μισθών και συντάξεων και ότι άλλο. Δεν είπε παρά το αυτονόητο.

Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια συζήτηση σε εξέλιξη, σχετικά με τη ΔΗΜΑΡ. Θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσει σε συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ προεκλογικά ή και μετεκλογικά, αν και εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα;

Ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί την αυτοδυναμία όντας ταυτόχρονα ανοιχτός σε κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες, για τη δημιουργία μιας κυβέρνησης αριστεράς, μιας κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας. Υπό αυτό το πρίσμα, η ΔΗΜΑΡ έχοντας κάνει ένα θετικό βήμα μετά την αποχώρησή της από την κυβέρνηση, αναζητά μια νέα τακτική και στρατηγική, όπως φάνηκε από τη συνέντευξη του κ. Κουβέλη, την οποία εμείς παρακολουθούμε με ενδιαφέρον. Μένει να δούμε πού θα καταλήξουν στο συνέδριό τους. Θεωρώ ότι αν έχουν επεξεργασίες που αποτιμούν και συνειδητοποιούν τι έγινε το προηγούμενο χρονικό διάστημα και αντιλαμβάνονται με άλλους όρους την επόμενη ημέρα, ότι αυτό θα είναι γόνιμο.

Ο κ. Ανδρέας Παπαδόπουλος από τη ΔΗΜΑΡ υποστηρίζει σε σχετικό άρθρο του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία σχέση με την ανανεωτική αριστερά.

Πιστεύω ακράδαντα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο κύριος εκφραστής αυτού που λέμε ριζοσπαστική και ανανεωτική αριστερά. Αυτό που φαίνεται από το άρθρο είναι ότι θέλει μια συνεργασία με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ παρά με το χώρο της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής αριστεράς, για αυτό προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Από εκεί και πέρα, όταν θεωρεί ότι ο χώρος της ανανεωτικής αριστεράς εκπροσωπείται αποκλειστικά μέσα από τη δική του λογική, αναιρείται αυτόματα και το περιεχόμενό της.

Θα βλέπατε ένα μεγάλο συνασπισμό με τη συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ, της αριστεράς, αλλά και της ΝΔ, ή ενός κομματιού αυτής, προεκλογικά ή μετεκλογικά;

Δεν θα έβλεπα ένα τέτοιο σχηματισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί την αυτοδυναμία για να ακυρώσει το μνημόνιο, να βάλει ένα τέλος σε αυτή την καταστροφική πολιτική και είναι σαφές ότι δεν υπάρχει τέτοια προοπτική, ούτε προεκλογικά ούτε μετεκλογικά.

Από εκεί και πέρα, είναι διαφορετικό το να μπορεί να υπάρχει ένας δημόσιος διάλογος που θα έπρεπε να αναπτύσσεται στη χώρα μας για τα μεγάλα προβλήματα του τόπου, τον οποίο θα θέλαμε και προσπαθούμε να κάνουμε. Το αναδείξαμε άλλωστε και με την πρόταση μομφής στη Βουλή. Ο πρόεδρός μας, ο Αλέξης ο Τσίπρας θέλει το δημόσιο διάλογο και την αντιπαράθεση με τον κ. Σαμαρά. Η ακροδεξιά ΝΔ του κ. Σαμαρά, όμως, είναι πιο πολύ ένα κόμμα που μοιάζει με την Πολιτική Άνοιξη, και ως προς τον χαρακτήρα της και ως προς τα ποσοστά της, εκεί που οδεύουν, παρά με μια ΝΔ που είχε ένα διαφορετικό παρελθόν μεταπολιτευτικά. Πιθανόν να υπάρχουν κάποια στελέχη που τουλάχιστον εκπροσωπούν έναν άλλου τύπου πολιτικό πολιτισμό.

Θα μπορούσατε να έχετε σήμερα ένα διάλογο με αυτά τα στελέχη, που εκπροσωπούν, όπως λέτε, ένα διαφορετικό πολιτικό πολιτισμό;

Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει. Απλά λέω ότι αν υπήρχε μια διαφορετική ΝΔ, ενδεχομένως θα μπορούσε να υπάρχει μια, πολιτισμένου επιπέδου, δημόσια αντιπαράθεση. Από εκεί και πέρα οι πολιτικές μας είναι εντελώς διαφορετικές. Είναι στον αντίποδα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή είναι ένα κόμμα που στοχεύει στην εξουσία και που θα έπρεπε να έχει επικεντρώσει στην πολιτική του πρόταση και στην πρόταση διακυβέρνησης. Παρόλα αυτά, βλέπουμε εντάσεις στο εσωτερικό του, που πολλές φορές ξεφεύγουν από τα όρια της πολιτικής και αγγίζουν τα όρια του κουτσομπολιού και των ύβρεων.

Θεωρώ ότι το βασικό μας καθήκον είναι αυτό που περιγράψατε εξαρχής. Να επικεντρωθούμε στη συνολική μας πρόταση για τη νέα διακυβέρνηση. Είμαστε ένα κόμμα που βρισκόταν στο 4%. Κάναμε μια σωστή ανάγνωση και ανάλυση της οικονομικής και κοινωνικής εξέλιξης των πραγμάτων. Αντισταθήκαμε, βρεθήκαμε στους δρόμους και στις πλατείες, αναδείξαμε ζητήματα στη Βουλή και αναγνωριστήκαμε ως η καλύτερη αντιπολιτευτική δύναμη. Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και αυτή τη στιγμή θέλουμε να κάνουμε ακόμα περισσότερα βήματα, να είμαστε πιο συνεκτικοί, πιο ομογενοποιημένοι, περισσότερο αλληλέγγυοι και να εμβαθύνουμε περισσότερο στο πρόγραμμά μας, για να γίνουμε ακόμα πιο αξιόπιστη εναλλακτική δύναμη για την επόμενη ημέρα. Τα υπόλοιπα που μου λέτε τα θεωρώ δευτερεύοντα και τριτεύοντα.