Να τολμήσουμε για τη δημιουργία του νέου ΣΥΡΙΖΑ
Έχω υποστηρίξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο ενιαίος και ενοποιημένος από ποτέ μετά τον Σεπτέμβριο του 2015. Και έχοντας όλοι μας πλέον εμπειρίες από τη διαχρονική λειτουργία του κόμματος, τα κινήματα, την κυβέρνηση, τα λάθη, τις αδυναμίες και τις δυνατότητες, μπορούμε να προχωρήσουμε με αυτοπεποίθηση, και όχι φόβο, για τον μετασχηματισμό του σε ένα σύγχρονο, μαζικό, αριστερό, οικολογικό και προοδευτικό κόμμα. Για τη δημιουργία του νέου ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή η επόμενη μέρα που διαμορφώνεται στηρίζεται στην παρακαταθήκη των πεπραγμένων μας της κυβερνητικής περιόδου και στην πολιτική παράδοση της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, όπου με τη δημιουργία του ενιαίου Συνασπισμού, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, μίλησε για την υπέρβαση του υπαρκτού κομμουνισμού και της σοσιαλδημοκρατίας και, μεταξύ άλλων, ανέδειξε τα οικολογικά ζητήματα και τα κινήματα, ανιχνεύοντας την Αριστερά του 21ου αιώνα. Ένα όχημα «μακράς πνοής», που αποτέλεσε τη βάση για τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ που την τελευταία δεκαετία, μέσα από αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις και την περίοδο διακυβέρνησης, αποτελεί το βασικό κόμμα του προοδευτικού πόλου στη χώρα μας και σημείο αναφοράς για τις προοδευτικές δυνάμεις στην Ευρώπη και όχι μόνο.
Στόχοι της επόμενης περιόδου είναι η εδραίωσή μας ως το βασικό και κυρίαρχο αριστερό – προοδευτικό κόμμα – παράταξη στη χώρα μας, η ισχυρή αντιπολίτευση και η αντιπαράθεση ιδεολογικά και πολιτικά στη Ν.Δ. και την αφήγηση της νέας Δεξιάς, ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, η νίκη στις επόμενες εκλογές, ο ρόλος καταλύτη για τη δημιουργία συμμαχιών αριστερών, οικολογικών, σοσιαλιστικών, προοδευτικών δυνάμεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και όλα αυτά υπό το πρίσμα των επεξεργασιών για την διαμόρφωση οράματος στις νέες συνθήκες της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, της κλιματικής αλλαγής και της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Σε αυτή τη νέα πορεία θεωρώ ότι μπορούμε να καταλήξουμε σε δύο κοινές παραδοχές. Πρώτον, ότι δεν θέλουμε να συνεχίσουμε σαν κόμμα ακριβώς όπως μέχρι τώρα και δεύτερον, ότι θέλουμε την εμπλοκή του κόσμου που μας στηρίζει. Γι’ αυτό και δεν αρκεί απλώς η διεύρυνση του υπάρχοντος ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να συνδιαμορφώσουμε από κοινού τον νέο ΣΥΡΙΖΑ όσοι είμαστε ήδη σε αυτόν, όσοι είναι στην Προοδευτική Συμμαχία, όσοι δεν ανήκουν κάπου συγκεκριμένα. Η ένταξη σε ένα κόμμα με τους παραδοσιακούς όρους δεν είναι άλλωστε ιδιαίτερα ελκυστική, γι’ αυτό και πρέπει να δώσουμε το σήμα ότι σ’ αυτό μπορούν να συμμετέχουν και να το συνδιαμορφώσουν όλοι όσοι θέλουν. Και ιδιαίτερα αυτοί οι «άγνωστοι» που δίνουν μάχες στους χώρους δουλειάς, στα καφενεία, τα μικρά και απομακρυσμένα μέρη, στις παρέες, στους χώρους δημιουργίας, έρευνας, αποτελώντας τον «τοπικό» ΣΥΡΙΖΑ. Επαναφέροντας και εννοώντας το παλιό σύνθημα «ο ΣΥΡΙΖΑ είσαι εσύ». Και τους θέλουμε όλους, ψάχνοντας και βρίσκοντας τρόπους συμμετοχής για τους υποστηρικτές, τους ψηφοφόρους, τους φίλους, τους followers, ώστε να ενεργοποιηθούν πιο συγκεκριμένα. Να γνωρίσουμε και να γνωριστούμε με όλους αυτούς και μαζί να δημιουργήσουμε τους νέους όρους συμμετοχής και δράσης «εν κινήσει».
Να πάρουμε το ρίσκο
Κάποιες ενδεικτικές και όχι περιοριστικές προτάσεις-σκέψεις για αυτή την πορεία συγκρότησης και λειτουργίας είναι:
* Καμπάνια και ανοιχτές συνελεύσεις για εγγραφές με παρουσία μελών του ΣΥΡΙΖΑ, της Προοδευτικής Συμμαχίας και ανένταχτων. Να προτρέψουμε και τους ίδιους τους πολίτες να οργανώσουν διαδικασίες.
* Προσπάθεια εξασφάλισης εκπροσώπησης όλων των συμμετεχόντων που προέρχονται από διαφορετικές προελεύσεις.
* Εσωκομματικές ψηφοφορίες: Ο Συνασπισμός ήταν το πρώτο κόμμα, ήδη από τη δεκαετία του ’90, που έκανε εσωκομματική ψηφοφορία των μελών του για την ανάδειξη της σειράς των υποψήφιων ευρωβουλευτών του όταν οι ευρωεκλογές γίνονταν με λίστα. Πρωτοπόρο και δημοκρατικό αν σκεφτεί κανείς ότι στα υπόλοιπα κόμματα αποφάσιζε ο αρχηγός. Γιατί όχι και ανάδειξη κάποιου εθνικού οργάνου, προέδρου από τα μέλη του κόμματος;
* Εσωκομματικές ψηφοφορίες για σημαντικά ζητήματα στρατηγικής και πολιτικής κατεύθυνσης, όπως π.χ. οι συμμαχίες και το πλαίσιό τους για μια κυβέρνηση.
* Περιφερειακή συγκρότηση, ιδιαίτερα αφού εξελίσσεται και η περιφερειακή διακυβέρνηση.
Σκέψεις και προτάσεις που ανά καιρούς έχουν ακουστεί, προταθεί, συζητηθεί ή και έχουν εφαρμοστεί ίδιες ή παρόμοιες από εμάς ή από άλλους, καθώς και ό,τι άλλο κινείται στην κατεύθυνση αλλαγής των υπαρχόντων δεδομένων.
Να τολμήσουμε και να πάρουμε και ρίσκο. Είναι προτιμότερο από το να μείνουμε στα ίδια. Μήπως και όλο αυτό γίνει πιο ελκυστικό.